خرداد 4, 1399

خود پسندی در لغت به معنای نوعی رضایت از خود با خشنودی است که همراه با کم توجهی به خطرها با کمبودهای واقعی باشد. در کتاب پایه آمده است: (خودپسندی دشمن اعضایی است که پاکی چشمگیری دارند. ماندن در چنين وضعيتي، باعث توقف روند بهبودی ما می شود... انکار باز می گردد و وسوسه و اجبار را به همراه می آورد. بعيد نیست احساس گناه، افسوس خوردن، ترس و غرور غير قابل تحمل شود. به يک چشم بر هم زدن به جایی می رسیم که دیگر راه فراری نداریم) . ... ادامه مطلب