یک روز در جاده
یک روز در جاده,بهبودی صادقانه,معتادان بیرون جلسه
بیش از بیست و دو سال است که من در مورد ماجرای کارهایی که اوایل پاکی ام در روزهای شنبه انجام می دادم مشارکت می کنم. آن وقت ها شنبه ها برایم عذاب آور بود، چون روزهای جمعه حقوق می گرفتم و شنبه ها هیچ کاری نداشتم بکنم.
این بود که به پیشنهاد دوستان به یک جلسه رفتم ولی متوجه شدم که یک جلسه برای من کافی نیست. جلسات دیگری را پیدا کردم که می توانستم شنبه ها در آنها شرکت کنم. در دو سال اول پاکی ام، من هر شنبه در چهار جلسه شرکت می کردم و تازه شب ها هم میرفتم مجلس رقص و بعد از هر کدام از جلسات هم با اعضای آن جلسه در رستوران های مختلف وقت می گذراندیم.
مدتی پیش یکی از رهجوهایم از من خواست که همراه او و دوستش در چهار جلسه در روز شنبه شرکت کنم. من پاسخ دادم که از خدایم است و آنها از من خواستند که برای مشخص کردن مسیرمان، نگاهی به فهرست جلسات شنبه ها بیندازم. یک روز در جاده,بهبودی صادقانه,معتادان بیرون جلسه
فهرست جلسات را نگاه کردم (که الان خیلی بیشتر از فهرست جلسات سال ۱۹۸۶ است) و حساب کردم که اگر درست برنامه ریزی کنیم، بدون اتلاف وقت می توانیم در هشت جلسه شرکت کنیم. این برنامه ریزی فشرده کمی رهجوی مرا ترساند، بنابراین توافق کردیم در همان چهار جلسه شرکت کنیم. از جلسه ای به نام بهبودی صادقانه در رویال آک شروع کردیم که ساعت ۱۰ صبح آغاز می شد و ساعت ۱۲ به یک جلسه تازه تأسیس بدون نام در ليون جنوبی رفتیم. بعد صبحانه ای خوردیم و ساعت ۲۰۳۰ در جلسه «ما ترک نکردیم بلکه تسلیم شدیم» در بلومفيلد غربی شرکت کردیم.
جلسه بعدی ماه پاک ماندن در خیابان استیت» در ساعت ۴ در پونتیاک بود. این جا بود که بچه ها خواستند به یک جلسه دیگر هم برویم، بنابراین ساعت ۵، به جلسه «ما با هم ایستاده ایم» در دیترویت رفتیم.
خب، بچه ها خیلی هیجان زده شده بودند و می خواستند بببینند در چند جلسه دیگر می توانیم شرکت کنیم، این بود که در ساعت ۸ شب، دوباره به پونتیاک برگشتیم تا در جلسه این گونه قدم بردار» شرکت کنیم.
در ساعت ۱۰ شب، ما در محل جلسه «جغدهای شنبه شب » در پونتیاک بودیم که تعطیل بود اما از فهرست جلسات حذفش نکرده بودند. بدوبدو رفتیم و غذایی خوردیم و بعد در ساعت 11:30 شب به آخرین جلسه مان، جلسه «هر چه در رزویل به آن نیاز دارید» در منطقه رزویل رفتیم. یک روز در جاده,بهبودی صادقانه,معتادان بیرون جلسه
در آنجا دیدیم که دوازده نفر از معتادان بیرون جلسه در انتظارند ولی هیچ کدام از چهار نفری که کلید آن مکان را داشتند نیامده بودند و به شخص دیگری هم اطلاع نداده بودند. وقتی داشتیم آنجا را ترک می کردیم، رهجویم گفت «ما رکورد راهنمایم را شکستیم». یادشان انداختم که من در تمام این مدت همراه شان بوده ام، بنابراین فقط توانسته اند با من مساوی بشوند.
حسابی خندیدیم و بچه ها از من پرسیدند که کی می توانیم این برنامه را تکرار کنیم. من فوری جواب دادم که: «ببینید، ناسلامتی سن وسالی از من گذشته!» آن روزه روزی سرشار از رفاقت و تفریح بود. ما ۱۵ ساعت را در جاده گذراندیم و ۱۴۱ مایل را با ماشین پیمودیم و تقریبا ۲۷ لیتر بنزین مصرف کردیم. یک روز در جاده,بهبودی صادقانه,معتادان بیرون جلسه
برای شرکت در هشت جلسه اقدام کردیم، اما توانستیم در شش جلسه شرکت کنیم و هیچ کدام را هم قبل از پایان جلسه ترک نکردیم. در ضمن اعضای بسیاری را از سه کشور، پنج شهر، چهار ناحیه و دو منطقة NA ملاقات کردیم و اما حساب و کتاب: ۲۷ لیتر بنزین به قیمت هر لیتر ۱ دلار مصرف کردیم که سهم هر یک از ما سه نفر میشد ۹ دلار! شما هم شنبه بعد اگر بی کار توی خانه نشسته بودید، به سفر جاده ای ما فکر کنید و ببینید می توانید رکورد ما را بشکنید یا نه. مطمئنم اگر این کار را امتحان کنید، اوقات خوشی را با پیدا کردن دوستان جدید و نزدیک تر شدن به آنها که همسفر شما هستند سپری خواهید کرد.
یک روز در جاده
منبع : مجله راه na
یک روز در جاده,بهبودی صادقانه,معتادان بیرون جلسه
Visits: 4
