نه چندان اهل همایش
نه چندان اهل همایش,معتادان گمنام در ترکیه,پا در مسیر بهبودی,تعداد زیادی معتاد
سلام اسم من کانسیله است. من یک معتاد در حال بهبودی هستم. بیش از شش سال است که پاکم. وقتی وارد جلسات انجمن در نيسانتاسی استانبول شدم، چهار سال بود که معتادان گمنام در ترکیه راه افتاده بود و من پس از ۲۷ سال اعتیاد فعال، بالاخره توانستم پاک بمانم. در آن زمان تعداد ما انگشت شمار بود، و مدام در جلسات شرکت می کردیم.
برگزاری همایش یکی از آرزوهای انجمن کوچک ما بود. چنین اتفاقی در آن زمان حرکتی انقلابی به نظر می رسید! ما فقط گروه کوچکی از معتادان در حال بهبودی در کشور کوچک و بی نظمی بودیم که به جد تلاش می کردیم در مسیر بهبودی زندگی کنیم. یک برنامه دوازده قدمی به چشم مردم جامعه ما چیز کاملا بی معنایی بود.
ما تنها بودیم. و خارج از استانبول بودم که یکی از دوستان در گروه خانگی ام تلفن زد و از من خواست در مورد برگزاری همایش نظر بدهم. از این که مرا هم به حساب آورده بودند به خودم بالیدم.
کمیته همایش کارش را شروع کرد. زمان برگزاری که تعیین شد، من تصمیم گرفتم به استانبول بروم و در حال و هوای همایش شریک باشم. تقریبا هفت ماه قبل از زمان برگزاری همایش بود.
در آن زمان من گرفتارهای مالی سختی داشتم اما نگرانی را کنار گذاشتم و زندگی ام را به مراقبت نیروی برتر سپردم و پا در مسیر بهبودی و اعتماد به این راه گذاشتم.
هر طور بود به شکل معجزه آسایی در اواخر سپتامبر به استانبول آمدم، و یک شب این جا و یک شب آن جا خوابیدم تا ۱۷ اکتبر، که روز آغاز همایش ما بود.
من قبلا فکر می کردم چندان اهل حضور در همایش ها نیستم، اما روز اول که گذشت دیدم بیشتر و بیشتر دارد از همایش خوشم می آید، مخصوصا این که آدم با تعداد زیادی معتاد در حال بهبودی همراه می شود که صحبت و درد و دل می کنند و یکدیگر را در آغوش می گیرند. نه چندان اهل همایش,معتادان گمنام در ترکیه,پا در مسیر بهبودی,تعداد زیادی معتاد
حالا که دارم اینها را می نویسیم، خاطرات زیادی در ذهنم زنده می شود؛ تمام جزئیات و نیرو و توانی که صرف بدو بدو برای برگزاری همایش کردیم و در نهایت باعث شد همه دور هم جمع شویم .
من میدانم که کمیته همایش وقت زیادی گذاشت و سخت کار و تلاش کرد تا تمام همایش به درستی و مطابق سنت ها و اصول روحانی ما برگزار شود. با این که من خیلی وقت ها دور بودم، نگذاشتند مثل بعضی از اعضای جدا افتاده NA که خارج استانبول زندگی می کنند ، احساس تنهایی و دورافتادگی بکنم، و همراهی اعضایی از سراسر جهان برای ما آن قدر ارزشمند بود که به وصف در نمی آید.
فقط برای امروز، انجمن ترکیه در تدارک برگزاری دومین همایش در اکتبر ۲۰۰۴ در فتحیه است. شکر خدا من هنوز در استانبول، شهری که در آن به دنیا آمده ام، و در کنار گروه خانگی ام زندگی می کنم؛ و مسیر تازه ای را در زندگی پیش گرفته ام. من معتادی هستم شاکر و خوشبخت در مسیر بهبودی. سپاس، NA!
نه چندان اهل همایش,معتادان گمنام در ترکیه,پا در مسیر بهبودی,تعداد زیادی معتاد
منبع : مجله راه NA
Visits: 253
