پیام انجمن و فرزندم

بانویی از سیستان و بلوچستان، تجربه ۱۷ سال پاکی از اعتیاد را با ما در میان می‌گذارد. او از ایمان، جلسات بهبودی، و نجات فرزندش می‌گوید.

اسم من ایران است، یک بانوی معتاد اهل استان سیستان و بلوچستان. اکنون افتخار می‌کنم که عضوی از انجمن معتادان گمنام هستم.
اتفاقات شگفت‌انگیز زیادی را در این هفده سال پاکی‌ام تجربه کرده‌ام که حتی نمی‌توانم بسیاری از آن‌ها را به رشته تحریر درآورم. اما از صمیم قلب می‌گویم که همه این اتفاقات با اراده خداوند و رعایت اصول ساده برنامه معتادان گمنام برایم رقم خورده است.

هفده سال پیش که با دنیایی از ناامیدی و آشفتگی وارد جلسات بهبودی شدم، هیچ تصوری از این‌که خداوند مرا برای زندگی بدون مصرف مواد مخدر انتخاب کرده باشد، نداشتم. اما با گذر زمان متوجه شدم که او مرا در این مسیر قرار داده است تا از این طریق شاید پیامی برای همنوعان خودم باشم.
در دوران پاکی و بهبودی‌ام، چالش‌ها و مشکلات زیادی را پشت سر گذاشتم، ولی هیچ‌کدام از این‌ها نتوانستند مرا از مسیر بهبودی باز دارند.

انجمن معتادان گمنام، اصول ساده و روحانی آن، راهنما، قدم‌ها، جلسات و دوستان بهبودی — همه و همه نقشی حیاتی در پاکی و بهبودی من داشتند. اما در رأس تمام این‌ها، خداوند بود که در تمام مسائل مرا همراهی کرد.

به خاطر دارم در ابتدای ورود به انجمن، یکی از دعاهایم این بود که فرزندم هیچ‌وقت مصرف مواد مخدر را تجربه نکند. فکر نمی‌کردم که او روزی درگیر اعتیاد شود، اما متأسفانه این اتفاق افتاد و او معتاد به مواد مخدر شد.
در آن دوران، روزهای خیلی سختی را می‌گذراندم، اما یاد گرفته بودم که باید اصول برنامه را رعایت کنم، در جلسات بهبودی شرکت کنم و برای او دعا کنم.
بالاخره به لطف خداوند و تغییراتی که جلسات بهبودی و اصول نهفته در قدم‌ها در رفتار و اعمالم ایجاد کرده بودند، فرزندم پیام برنامه را گرفت و وارد انجمن شد. اکنون او با سه سال پاکی، به‌عنوان همدرد، مسیر بهبودی را با هم دنبال می‌کنیم.

این تجربه به من نشان داد که بیماری اعتیاد تا چه اندازه می‌تواند پیش‌رونده باشد. از این‌رو، خودم را بیشتر از گذشته ملزم به رعایت اصول برنامه و شرکت منظم در جلسات بهبودی کردم. تلاش کردم اصول برنامه را سرلوحه زندگی‌ام قرار دهم و مسئولیت‌های بهبودی‌ام را در برنامه و زندگی‌ام به بهترین شکل ممکن انجام دهم.

در دوران پاکی‌ام، اتفاقات ناگواری مانند درگذشت تعدادی از اعضای خانواده‌ام را نیز تجربه کردم، اما هیچ‌کدام از این غم‌ها باعث نشد که به سمت مصرف مواد مخدر بروم. چون اکنون به این نتیجه رسیده‌ام که اتفاقات ناگوار یا مشکلات، در زندگی من همیشه خواهند بود.

من باید به‌عنوان یک معتاد، به طور مرتب و منظم در جلسات بهبودی شرکت کنم و اصول برنامه را رعایت کنم و خودم را در برابر مشکلات توانمند سازم، زیرا زندگی بدون مصرف مواد برای من بسیار ارزشمند و لذت‌بخش است و به آن ادامه خواهم داد.

در حال حاضر، انجمن و اصول ساده آن را باور دارم و اطمینان دارم که با رعایت رهنمودهای برنامه، می‌توانم به‌عنوان یک معتاد در حال بهبودی، پیامی برای سایر معتادان باشم.

برگرفته از نشریه پیام بهبودی / شماره بیست و یکم / شماره 82