احساس خطر

این روایت واقعی از یک عضو با سابقه انجمن معتادان گمنام، نگاهی روشن به چالش‌ها و دستاوردهای مسیر بهبودی در دوران پاکی ارائه می‌دهد. او با پای‌بندی به اصول برنامه، حتی در مواجهه با هم‌اتاقی مصرف‌کننده و درد جسمی، پاکی خود را حفظ می‌کند. این تجربه الهام‌بخش نشان می‌دهد که با توکل، اتصال با هم‌مسیران، و یادگیری از قدم‌ها، می‌توان از موقعیت‌های دشوار عبور کرد و به قدرت جمعی «ما می‌توانیم» ایمان آورد.

به لطف خداوند و کمک اصول انجمن معتادان گمنام، حدود دوازده سال است که پاک هستم و تلاش می‌کنم با رعایت رهنمودهای برنامه، عضوی سازنده برای خانواده، جامعه و انجمن معتادان گمنام باشم.

حدود سه ماه پیش، بر اثر حادثه‌ای پایم شکست و مجبور شدم مدتی در بیمارستان بستری شوم. در این مدت، برای اولین‌بار در دوران پاکی‌ام در موقعیتی قرار گرفتم که باید زمانی را با یک مصرف‌کننده مواد مخدر سپری می‌کردم، زیرا هم‌اتاقی‌ام در بیمارستان مصرف‌کننده بود. اما به‌واسطه ارتباط با دوستان بهبودی و راهنما، با وجود تمام درد و ناراحتی جسمی و شرایط سختی که داشتم، تلاش کردم او را کنترل نکنم و شرایط را بپذیرم. روشن‌بینی حاصل از کارکرد قدم‌ها در آن موقعیت به من کمک کرد تا بپذیرم که گاهی در مسیر بهبودی و پاکی، چنین موقعیت‌هایی ممکن است برای هر کسی پیش بیاید. خودم را موظف کردم تسلیم اصول اولیه برنامه باشم تا پاکی و بهبودی‌ام به خطر نیفتد. این تجربه باعث شد بیش‌ازپیش قدر برنامه و دوستان بهبودی را بدانم و از خداوند سپاسگزار باشم که با آگاهی نسبی از کارکرد قدم‌ها توانستم از این شرایط به‌سلامت عبور کنم.

مدتی که در بیمارستان بودم، همزمان با سالروز دوازدهمین سال پاکی‌ام بود. به‌صورت غیرمنتظره، چند نفر از دوستان بهبودی برای عیادتم به بیمارستان آمدند و با کیکی در دست، مراسم تولد پاکی ساده و خودمانی برایم برگزار کردند. این کار دوستان، همدلی و دلگرمی آن‌ها، احساسات خوشایندی برایم به ارمغان آورد و تحمل شرایط سخت بیمارستان را برایم آسان‌تر کرد.

به قول نشریات‌مان، در بهبودی وقتی خود را در موقعیت بدی می‌یابیم و احساس خطر می‌کنیم، یا با کسی تلفنی تماس می‌گیریم یا خودمان را به جلسه‌ای می‌رسانیم. ما یاد می‌گیریم که اگر زمین خورده باشیم و درخواست کمک کنیم، می‌توانیم از سخت‌ترین مراحل عبور کنیم. من نمی‌توانم، اما ما می‌توانیم. به این ترتیب، قدرتی را که به آن نیاز داریم، به دست می‌آوریم.

برگرفته از پیام بهبودی / سال بیستم / شماره 81 / زمستان 1403