آزادم که زندگی را بسازم
یک بار کسی از من پرسید من کیستم، امروز آزادم که آن را بسازم، هر روز را تجربه کنم و از درون آزاد باشم.
نگاهی دیگر
ذات بیماری ما و نشانه های مشهودش ، این واقعیت را نشان می دهد که اعتياد آزادی نیست. ما معتادان برای آزادی شخصی خیلی ارزش قائلیم ، شاید چون سخت طالبش هستیم و در روند پیشرفت بیماری مان به ندرت تجربه اش می کنیم . حتی در دوره های پرهیز هم آزادی مان محدود است. هیچ وقت کاملا مطمئن نیستیم که کارهایمان از روی شوق آگاهانه برای بهبودی مستمر است یا میل ناخود آگاه برای بازگشت به مصرف. مامی خواهیم از آدم ها و شرایط به عنوان ابزار استفاده کنیم و سر رشته همه کارهای مان دست خودمان باشد ،
چگونگي عملكرد
اگر شما طالب آنچه كه ما داريم هستيد و حاضريد براي بدست آوردنش كوشش كنيد، در آن صورت آمادهايد كه قدم هاي خاصي را برداريد. اين ها اصولي هستند كه بهبودي ما را ممكن ساخته اند.

