پیام را از یک پزشک گرفتم

داستان شخصی که با کمک انجمن معتادان گمنام و رعایت اصول آن، از اعتیاد رهایی یافت و بهبودی یافت.

من با یک بیماری ژنتیکی به دنیا آمدم و از دوران کودکی، دردهای شدیدی در استخوان‌هایم حس می‌کردم. تا اینکه در ده سالگی، به پیشنهاد خانواده‌ام برای تسکین دردهایم مواد مخدر مصرف کردم. وقتی بزرگ‌تر شدم، به دلیل مشکلات عاطفی که در زندگی‌ام پیش آمد، روز به روز شرایط من بدتر شد و برخلاف میل باطنی‌ام، مصرف مواد مخدر را ادامه دادم. کم‌کم اجبار به مصرف پیدا کردم و گوشه‌گیر و منزوی شدم. با اینکه فردی اجتماعی و تحصیل‌کرده بودم، به‌واسطه مصرف مواد و اعتیاد فعال، زندگی‌ام غیرقابل اداره شد. همیشه فکر می‌کردم هر وقت بخواهم می‌توانم به راحتی مواد را کنار بگذارم و فکر می‌کردم مثل بقیه نیستم، اما به خاطر ترس از درد بیماری‌ام هیچ‌گاه اقدام به قطع مصرف نکردم. تا اینکه به خاطر آشفتگی شدید از اعتیادم، تحت نظر پزشک اقدام به قطع مصرف مواد کردم. پس از بستری شدن، یک روز پزشکم به من گفت: «تو انجمن معتادان گمنام رو می‌شناسی؟ اگه دوست داشتی می‌تونی برای حفظ پاکیت به جلسات NA بری.» من که اصلاً نمی‌دانستم جلسات بهبودی چه‌طور جایی است، از روی کنجکاوی پیگیر آدرس جلسات شدم تا اینکه به‌واسطه یکی از اقوامم که عضو انجمن بود، آدرس جلسات بانوان را پیدا کردم. با این تصور که شاید در آنجا چیزی جایگزین مصرف مواد به من بدهند، با ناباوری در جلسات بهبودی بانوان شرکت کردم. اما با قرار گرفتن در جمع اعضا و فضای آکنده از عشق و همدلی، برخلاف تصوراتم، امید در درونم بیشتر شد و تسلیم رهنمودهای برنامه شدم. به مرور راهنما گرفتم و کارکرد قدم‌ها را شروع کردم. به‌واسطه شرکت مرتب و منظم در جلسات بهبودی، شرایط روحی و جسمی‌ام روز به روز بهتر شد. درست است که زندگی کردن با درد جسمی بسیار سخت است، اما من توانستم با کمک خداوند، رعایت اصول ساده برنامه، کمک راهنما و سایر اعضای انجمن تاکنون پاک بمانم. در حال حاضر به‌طور منظم با راهنمایم در ارتباط هستم و قدم‌ها را با او کار می‌کنم و آرامشی که اکنون دارم برایم ارزش زیادی دارد. با وجود تمام دردهای جسمی، مواد مخدر مصرف نمی‌کنم، برنامه بهبودی‌ام را انجام می‌دهم و به تعدادی از دوستان همدردم هم کمک می‌کنم تا بهبودی‌شان را دنبال کنند. انجام این کارها باعث می‌شود احساس خوشایندی پیدا کنم. قدم‌ها، راهنما، جلسات و دوستان بهبودی کمک زیادی به من کرده‌اند که صبر و تحملم در برابر دردهای جسمی‌ام بیشتر شود. اکنون نزدیک به چهار سال است که پاک هستم و باور دارم درب جلسات بهبودی انجمن معتادان گمنام همیشه به روی من باز است. فقط لازمه آن تمایل و خواستن است. من تمایل خود را علی‌رغم بیماری جسمی‌ام برای پاک ماندن و بهبودی نشان دادم و اصول ساده انجمن معتادان گمنام به من کمک زیادی کرد. این جمله را اکنون عمیقاً باور دارم: «خواستن، توانستن است.

برگرفته از نشریه پیام بهیودی / سال بیست و یکم / شماره 82 / بهار 1404