زندگی به روال برنامه

            <h3 style="text-align: justify;"><span style="color: #008080;">زندگی به روال برنامه</span></h3>

زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

کتاب پایه :

با آن كه ما اقرار مى‌كنيم كه زندگى‌مان غير قابل اداره بوده است ، امّا گاه اقرار به اين كه نياز به كمک داريم براى‌مان مشكل است. خود رأيى ما ، در دوران بهبودى ، گرفتارى‌هاى زيادى براى‌مان به بار مى‌آورد . ما هميشه مى‌خواهيم كه همه چيز بر وفق مرادمان باشد و آن را مطالبه مى‌كنيم ، امّا با توجه به تجربه‌هاى گذشته خود، مى‌بايست، فهميده باشيم كه راه ما به جايى نمى‌رسد. اصل تسليم شدن ، ما را به راهى از زندگى هدايت مى‌كند كه در آن نيروى مورد نيازمان را از يک نيروى برتر از خودمان دريافت مى‌كنيم . تسليم روزانه در مقابل نيروى برتر‌مان ، كمک هايى را كه بدان نيازمنديم ، براى‌مان تأمين مى‌كند . براى معتادان ، پذيرفتن و قبول كردن ، كارمشكلى است. اين مسئله در بهبودى ما نقش بسيار مهمّى دارد. وقتى ما از پذيرش چيزى خوددارى مى‌كنيم ، در واقع نيروى برترمان را انكار كرده‌ايم . تمام نگرانى‌هاى ما ، به خاطر كمبود ايمان است.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

تسليم اراده‌ مان ، باعث مى‌شود كه ما با يک نيروى برتر، ارتباط برقرار كنيم . او قادر است، خلاء درونى ما كه هيچ چيز قادر به پر كردن آن نبوده است ، را پُر كند. ما آموخته‌ايم به خداوندى كه هر روز يارى‌مان مى‌دهد اعتماد كنيم . فقط براى امروز زندگى كردن ، نگرانى‌هاى گذشته و ترس از آينده را فرو مى‌نشاند . ما آموخته‌ايم كه تمام كارهايى را كه لازم است انجام شود، انجام دهيم و نتيجه كار را به نيروى برتر‌مان بسپاريم.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

برنامه معتادان‌گمنام ، يك برنامه روحانى است . با تأكيد فراوان پيشنهاد مى‌كنيم اعضاى ما سعى كنند يک نيروى برتر كه براى خودشان قابل درک باشد ، پيدا كنند . بعضى از ما تجربه‌هاى روحانى عميقى از سرگذرانده ایم كه ماهيتى پُرشور و الهام‌ گونه داشته‌اند . امّا براى سايرين ، بيدارى روحانى ، به مرور و به آهستگى پديد مى‌آيد . ما در يک فضاى پذيرا، با احترام متقابل به اعتقادات يكديگر ، بهبود پيدا مى‌كنيم . سعى مى‌كنيم با تكبر و احساس حق به جانب بودن ، خودمان را فريب ندهيم . همان‌طور كه در زندگى روزانه، ايمان‌مان قوى‌تر مى‌شود، به مرور متوجّه مى‌شويم كه نيروى برتر‌مان ، توان و راهنمايى مورد نياز را در اختيارمان مى‌گذارد . هر يک از ما آزاد و مختار است كه خود ، مفهوم و فرم نيروى برتر خود را معيّن كند . بسيارى از ما به اين مسائل مشكوك و ظنين بوديم ، زيرا در گذشته سرخوردگى‌هايى در رابطه با مذهب پيدا كرده بوديم. به عنوان تازه‌ وارد ، وقتى در جلسات صحبتى از خدا مى‌شنيديم، زياد خوشمان نمى‌آمد. تا زمانى‌كه ما جواب‌هاى خود را در اين زمينه، خودمان پيدا نكرده بوديم ، هنوز در بند عقايد قديمى خودگرفتار بوديم . ما عقايد قديمى خود را مورد ارزيابى مجدد قرار مى‌دهيم ، تا بتوانيم با عقايد تازه ‌ای كه ما را با راه جديد زندگى‌مان آشنا مى‌كنند ، روبرو شويم . ما تشخيص مى‌دهيم انسان هايى هستيم كه از لحاظ جسمى ، فكرى و روحانى بيماريم. وقتى قبول مى‌كنيم كه اعتياد چه جهنمى براى‌مان درست كرده بود و مى‌پذيريم كه قدرتى براى كمك در دسترس ما هست، شروع به پيشرفت و حل كردن مشكلات خود مى‌كنيم.

زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

اگر از پاكى خود مراقبت نكنيم، به صُوَر مختلفى نتيجه آن را در زندگى‌مان مى‌بينيم . ما با كوشش روشن‌بينانه به مرور به رابطه روزانه خود با خداوندى كه خود درك كرده‌ايم ، اطمينان پيدا مى‌كنيم . بيشتر ما هر روز از خدا مى‌خواهيم كه ما را در پاک ماندن كمک كند و هر شب از او بخاطر بهبودى ، سپاس گزارى مى‌كنيم . به همان نسبت كه زندگى ما راحت‌تر مى‌شود، بسيارى از ما به مرور به دام غفلت روحانى مى‌افتيم و در خطر لغزش قرار مى‌گيريم. ما دوباره گرفتار همان پوچى و وحشتى مى‌شويم كه از آن مهلت روزانه‌اى به ما داده شده است. اين جا، جايى است كه درد وادارمان مى‌كند كه مراقبت از برنامه روحانى خود را دوباره از سر بگيريم . يكى از راه ‌هايى كه به وسيله آن مى‌توانيم رابطه آگاهانه خود را با خدا، خصوصاً در سختى‌ها حفظ كنيم، تهيه يك ليست از چيزهاى‌ است كه جاى شكرگزارى دارند.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

بسيارى از ما متوجه شديم كه اختصاص دادن قدرى از وقت‌مان به سكوت، ما رادر ايجاد رابطه آگاهانه با نيروى برترمان كمك مى‌كند. ساكت كردن مغز و مراقبه، مى تواند ما را به طرف آرامش و سكون هدايت كند. ساكت كردن مغز، در هر زمان، هر جا و هر شكلى مى‌تواند انجام شود و طريقه آن به خود فرد بستگى دارد. نيروى برتر ما، هميشه در دسترس همگى ماست. وقتى آگاهى از خواست او را براى خود جويا مى‌شويم راهنمايى لازم را دريافت مى‌كنيم. به تدريج  خدا محورى‌مان، بيشتر از خود محورى‌مان مى‌شود. يأس‌مان تبديل به اميد مى‌گردد. تغيير ما همچنين با ناشناخته‌ها كه منبع بزرگى براى ترسند، ارتباط پيدا مى‌كند. نيروى برتر ما، منبع شهامتى است كه براى روبرو شدن با ترس به آن نياز داريم. ما بعضى از چيزها را بايد بپذيريم و بعضى‌ها را مى‌توانيم تغيير دهيم. دانش درك تفاوت آن دو، به مرور از راه رشد برنامه روحانى‌مان پيدا مى‌شود. در صورتى كه ما به طور روزانه از وضعيت روحانى خود مراقبت كنيم، آسان‌تر مى‌توانيم با دردها وسردرگمى‌هاي مان روبرو شويم. اين همان ثبات عاطفى است كه ما شديداً بدان نيازمنديم. ما با كمك نيروى برترمان، ديگر هرگز مجبور نيستيم دوباره مصرف كنيم.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

هر معتاد پاک يك معجزه است . ما اين معجزه را با تداوم بهبودى و ديدگاه مثبت ، زنده نگاه مى‌داريم . اگر پس از مدتى بهبودى‌مان دچار اشكالاتى شود ، مفهومش اين است كه احتمالاً يک يا چند كارى را كه در اوايل بهبودى به ما كمک كرده است ، ديگر انجام نمى‌دهيم.

سه اصل روحانى اوليه صداقت ، روشن بينى و تمايل است. اين ها چگونگى برنامه ما را مشخص مى‌كنند . اوّلين صداقتى كه از خود نشان مى‌دهيم اظهار تمايل به قطع مصرف است . در مرحله بعد صادقانه به عجز و غير قابل اداره بودن زندگى‌مان اعتراف مى‌كنيم.

صداقت خالصانه ، مهمترين ابزار يادگيرى زندگى فقط براى امروز است . با آن كه به كارگيرى صداقت كار مشكلى است ، امّا اجر بزرگى در پى دارد. صداقت ، پادزهر افكار بيمار ماست و ايمان تازه يافته ما نيز، زيربناى محكمى براى شهامت آينده ما مى‌باشد. چيزهايى كه ما قبل از آمدن به NA براى زندگى مى‌دانستيم، همان‌هايى هستندكه تقريباً ما را به سر حد مرگ رساندند. اداره زندگى توسط خود ما، بالاخره باعث شد كه كار ما به برنامه NA كشيده شود. وقتى ما به معتادان‌گمنام آمديم چيز زيادى در مورد خوشحالى و يا لذت از زندگى نمى‌دانستيم. ايده‌هاى تازه نمى‌توانند به درون يک فكر بسته راه پيدا كنند. روشن بينى ، چيزى است كه به ما اجازه مى‌دهد حرفى را كه ممكن است باعث نجات زندگى‌مان شود ، بشنويم. به ما امكان مى‌دهد كه به نظرات مخالف گوش بدهيم و پس از آن براى خودمان نتيجه‌گيرى كنيم. روشن‌بينى ، بصيرت ديدن چيزهايى را به ما مى‌دهد كه در طول زندگى باعث گمراهى ما شده‌اند. اين اصل، به ما اجازه مى‌دهد كه بدون عجله در نتيجه‌گيرى ، ياپيش داورى در مورد درست و غلط بودن مسائل، بتوانيم در مذاكرات شركت كنيم. ديگر لازم نيست از مواضعى كه وجود خارجى ندارند، دفاع كرده و خود را مضحكه اين و آن كنيم. ما آموخته‌ايم كه ندانستن همه جوابها اصلاً اشكالى ندارد، زيرا آن وقت خاصيت يادگيرى پيدا مى‌كنيم و مى‌آموزيم كه چگونه زندگى جديد خود را با موفقيت ادامه دهيم.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

[caption id="attachment_352945" align="alignnone" width="1060"] زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش[/caption]

روشن بينى، بدون تمايل ، ما را به جائى نمى‌رساند . ما بايد حاضر باشيم كه براى بهبودى خود، به هر كارى كه لازم است دست بزنيم . ما هيچ وقت نمى‌دانيم چه زمانى به تمام سعى و نيروى‌مان براى جلوگيرى از لغزش و حفظ پاكى خود نياز پيدا خواهيم كرد.

صداقت، روشن بينى و تمايل هر سه با هم كار مى‌كنند. كمبود يكى از اين اصول در برنامه ما، مى‌تواند به لغزش ختم شود و بهبودى ما را كه مى‌توانست روند ساده‌اى داشته باشد مشكل و دردآور كند. اين برنامه، در زندگى ما نقشى حياتى دارد، اگر نداشت اكثراً ما يا مرده بوديم، يازندانى مى‌شديم و يا كارمان به بيمارستان و تيمارستان كشيده مى‌شد. در اين برنامه، طرز برخورد ما تغيير پيدا مى‌كند و ما ازحالت يك فرد تنها بيرون آمده و به انجمن احساس تعلق مى‌كنيم. ما در مورد حساب و كتاب درونى خود اصرار مى‌ورزيم، زيرا آسودگى خاطرمان از آن سرچشمه مى‌گيرد. ما اطمينان داريم كه خداوند نيروى لازم را براى رفع نيازهاى‌مان در اختيارمان مى‌گذارد.

يكى از طرق به كارگيرى اصول اوليه بهبودى، تهيه ترازنامه است. ترازنامه، به ما اجازه مى‌دهد كه پيشرفت روزانه خود را محاسبه كنيم. ما سعى مى‌كنيم كه از نقص‌هاى خود دست برداريم، امّا سرمايه‌هاى خود را نيز نمى‌بايست فراموش كنيم. در زندگى جديد ما، خود فريبى و خودمحورى قديم، مى‌تواند جاى خود را به اصول روحانى بدهد.

پاك ماندن، اولين قدمى است كه ما براى روبرو شدن با زندگی، برمى‌داريم. در اثر پذيرش مسائل، زندگى ما ساده‌تر مى‌شود. وقتى مشكلى پيش مى‌آيد، لازم است كه براى حل آن، به خوبى خود را با ابزارهاى اين برنامه مجهز كرده باشيم. ما لازم است صادقانه از خودمحورى و خودآزارى  دست برداريم. در گذشته فكر مى‌كرديم استيصال، قدرت مقابله و تنازع را در ما به وجود مى‌آورد. اكنون مسئوليّت مشكلات خود را مى‌پذيريم و به همان نسبت در مورد پيدا كردن راه‌حل آن ها احساس مسئوليت مى‌كنيم.

به عنوان معتادان در حال بهبودى، به مرور با مفهوم سپاس گزارى آشنا مى‌شويم. همان‌طور كه نقص‌های مان برطرف مى‌شود، آزادى پيدا مى‌كنيم كه به هر آن چه كه قابليتش را داريم تبديل شويم. ما به عنوان انسان‌هاى جديدى كه از خودآگاهى برخوردار هستند و قابليت به عهده گرفتن مسئوليت‌هاى خود را در دنيا دارند، وارد صحنه زندگى مى‌شويم.

با زندگى كردن قدم‌ها ، به مرور از خودپرستى دست بر مى‌داريم و از نيروى برتر‌مان مى‌خواهيم كه ترس از روبرو شدن با خود و زندگى را از ما بگيرد. ما با کارکرد قدم‌ها و استفاده از ابزار بهبودى ، مفهوم و تعريف جديدى از زندگى خود پيدا مى‌كنيم. با چشم ديگرى به خود نگاه خواهيم كرد. شخصيت ما تغيير پيدا مى‌كند. به افرادى با احساس تبديل مى‌شويم. قدرت واكنش بجا، نسبت به زندگى را پيدا مى‌كنيم. ما زندگى روحانى را در صدر قرار مى‌دهيم. مى‌آموزيم كه چطور ازصبر، تحمل و فروتنى در روابط روزمره خود استفاده كنيم.

افراد ديگرى كه در زندگى ما هستند به ما كمك مى‌كنند كه به مرور با اعتماد و عشق به مسائل نگاه كنيم. ما مى‌آموزيم كه چطور كمتر بگيريم و بيشتر بدهيم. ديرتر خشمگين شده و زودتر مى‌بخشيم. در مورد عشقى كه در انجمن‌مان به ما داده مى‌شود، چيزهايى مى‌آموزيم. به مرور احساس مى‌كنيم دوست داشتنى هستيم. اين احساس، براى نفس خود محور قديمى ما، احساسى كاملاً بيگانه‌ است. غرور، در گذشته به طرق مختلف و زيركانه‌اى ما را در كنترل خود داشته است. خشم، واكنش ما به واقعيات فعلى است. رنجش، زنده كردن دوباره و دوباره تجربه‌هاى گذشته است و ترس، واكنشى است كه ما نسبت به آينده از خود نشان مى‌دهيم. ما بايد تمايل پيدا كنيم و بگذاريم كه خداوند اين نواقص را كه باعث ركود رشد روحانى ما مى‌شوند، برطرف كند.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

با مشاركت در مورد تجربيّات روزمره خود با يكديگر، به ايده‌ها و عقايد تازه‌اى دسترسى پيدا مى‌كنيم. با تمرين جدى چند دستورالعمل ساده كه در اين فصل آمده است، روز به روز بهبود پيدا مى‌كنيم و شخصيت تازه ما با اصول اين برنامه، فرم و شكل پيدا مى‌كند. از طريق انزوا در اعتيادمان، انجمنى را مى‌يابيم كه وجه مشترك همگى اعضاى آن بهبودى است. NA ، كشتى نجاتى است كه در ميان درياى تلخ تنهايى، نااميدى، هرج و مرج و نابودى، در حركت است. ايمان، نيرو و اميد ما از افرادى كه بهبودى خود را به مشاركت مى‌گذارند و همين طور رابطه نزديك‌مان با خداوندى كه خود درك مى‌كنيم، سرچشمه مى‌گيرد. در اوايل ورود به اين برنامه، مشاركت در مورد احساسات‌مان كار چندان آسانى نيست. قسمتى از درد و رنج اعتياد، به خاطر كمبود همين مشاركت عاطفى است. در بهبودى، ما وقتى خود را در موقعيّت بدى پيدا مى‌كنيم و احساس خطرى به ما دست مى‌دهد، يا تلفنى با كسى تماس مى‌گيريم و يا خودمان را به يك جلسه مى‌رسانيم. ما ياد مى‌گيريم كه قبل از تصميم‌گيرى‌هاى مهم، از ديگران كمك بخواهيم. ما اگر افتاده باشيم و تقاضاى كمك كنيم، مى‌توانيم ازسخت‌ترين مراحل بگذريم. من نمى‌توانم، ما مى‌توانيم! و بدين طريق است كه ما قدرتى را كه بدان نيازمنديم، بدست مى‌آوريم. ما با مشاركت منابع روحانى و فكرى خود، يك همبستگى مشترك با يكديگر پيدا مى‌كنيم.

زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

مشاركت در جلسات و صحبتهاى تك به تك ما با معتادان در حال بهبودى، به ما كمك مى‌كند كه بتوانيم پاكى خود را حفظ كنيم. ما با رفتن به جلسات، تازه‌ وارد بودن را، دوباره به  ياد مى‌آوريم و مى‌توانيم ماهيت پيشرونده بيمارى خود را ببينيم. شركت در جلسات گروه هميشگى، ما را با كسانى آشنا مى‌كند كه به ما دل گرمى مى‌دهند. اين عمل آن ها، به بهبودى ما تداوم مى‌بخشد و در زندگى روزمره به ما كمك مى‌كند. وقتى ما داستان خود را صادقانه تعريف مى‌كنيم، ديگران هم ممكن است شباهتى بين داستان خود و ما پيدا كنند. پاسخ گفتن به نيازهاى اعضاى گروه و رسانيدن پيام انجمن به ديگران، به ما احساس شادى مى‌دهد. خدمت، موقعيّت‌هايى براى رشد در ما به وجود مى‌آورد كه تمامى قسمت‌هاى زندگى‌مان را دربر مى‌گيرد. تجربه بهبودى ما، ممكن است به ديگران كمك كند كه آن ها هم بتوانند بامشكلات خود روبرو شوند و همان چيزى كه براى ما كار كرده است، شايد بتواند براى آن ها هم مفيد واقع شود. اين طرز برخورد و اين طرز صحبت، در بيشترمعتادان، حتى تازه ‌واردان ، تأثير مى‌گذارد و براي شان قابل هضم و قبول است.گردهمايى‌هاى بعد از جلسات، موقعيت‌هاى خوبى هستند، تا در مورد مطالبى كه در جلسه نتوانسته‌ايم مطرح كنيم، مشاركت كنيم. صحبت رو در رو با راهنما هم دراين فواصل فرصت خوبى است و چيزهايى را كه نياز به شنيدنش داريم، براى‌مان آشكار و روشن مى‌كند.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

مشاركت در مورد بهبودى‌مان با تازه‌واردان، ما را در حفظ پاكى‌مان كمك مى‌كند. به ديگران قوت قلب مى‌دهد و آن ها را براى بهبودى تشويق مى‌كند. امروزه در زندگى ما كسانى وجود دارند كه حقيقتاً همراه ما هستند. دورى كردن از خودمحورى، اين امكان را براى‌مان فراهم مى‌آورد كه از زاويه بهترى به زندگى نگاه كنيم. با درخواست كمك از ديگران، ما مى‌توانيم تغيير كنيم. بعضى وقت ها، مشاركت صادقانه ممكن است براى‌مان يك ريسك باشد، اما بايد به خاطر داشته باشيم كه زخم پذير بودن، به ما امكان رشد هم مى‌دهد.

بعضى از كسانى كه به معتادان‌گمنام مى‌آيند، هنوز سعى مى‌كنند از مردم براى ادامه اعتياد خود سوء استفاده كنند. افكار بسته آن ها مانعى است كه اجازه تغييركردن را به آن ها نمى‌دهد . كليدى كه باعث گشوده شدن دريچه بهبودى مى‌شود، روشن‌بينى، همراه با اقرار به عجز است. اگر كسى به ما مراجعه كند كه با موادمخدر مشكل داشته و جوياى بهبودى نيز باشد، با كمال خوشحالى چگونگى حفظ پاكى خود را با او در ميان مى‌گذاريم.

كمك به ديگران براى پيدا كردن يك راه تازه براى زندگى باعث مى‌شود كه ما در خوداحساس احترام به نفس را افزايش دهيم. وقتى ما چيزهايى را كه داريم، صادقانه ارزيابى مى‌كنيم، ياد مى‌گيريم كه چگونه قدر آن ها را بدانيم. با عضويت در   NA، به مرور احساس مى‌كنيم كه انسان با ارزشى هستيم. ما مى‌توانيم هديه بهبودى را همه جا به همراه خود ببريم. قدم‌هاى دوازده‌گانه معتادان‌گمنام، سلسله مراتب بهبودى پيش رونده‌ ايست كه در زندگى روزمره ما استوار شده است. تداوم بهبودى ما مستقيماً به رابطه ما با خداوند مهربان بستگى دارد. خداوندى كه به ما علاقه مند است و براى‌مان كارى خواهد كرد كه انجام آن براى خودمان غير ممكن است.

در طول دوران بهبودى، هر يك از ما به مرور يك درك شخصى از برنامه، براى خود پيدا مى‌كنيم. ما وقتى مشكلى داريم، به گروه، راهنما و نيروى برتر‌مان براى راهنمايى اعتماد مى‌كنيم. بنابراين، بهبودى ما در معتادان‌گمنام، هم از درون ما سرچشمه مى‌گيرد و هم از بيرون.زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

ما روز به روز و لحظه به لحظه زندگى مى‌كنيم. وقتى از زندگى كردن در زمان حال و در اين جا، دور مى‌شويم، مشكلات‌مان به گونه نامعقولى بزرگتر مى‌شوند. صبر، ازنقطه‌هاى قوت زندگى ما نبوده است و به همين دليل به تكيه كلام‌هاى برنامه ودوستان خود نياز داريم كه به ما يادآورى مى‌كنند كه:

زندگی,به روال برنامه,جهنم اعتیاد,پاک ماندن,خطر لغزش

به خودت بگو:

فقط براى امروز ، افكارم را بر روى بهبوديم متمركز خواهم كرد ، زندگى مى‌كنم و بدون مصرف هيچ‌گونه ماده مخدّرى روز خوبى خواهم داشت.

فقط براى امروز ، به كسى در NA اعتماد خواهم كرد ، كسى كه مرا باور مى‌كند و مى‌خواهد در بهبوديم به من كمک كند.

فقط براى امروز ، برنامه‌اى خواهم داشت و سعى خواهم كرد آن را به بهترين شكل ممكن انجام دهم.

فقط براى امروز ، به كمك NA سعى خواهم كرد از زاويه بهترى به زندگيم نگاه كنم.

فقط براى امروز ، ترسى نخواهم داشت و به روابط تازه‌ام و آن ها كه چيزى مصرف نمى‌كنند و راه تازه‌اى براى زندگى پيدا كرده‌اند ، فكر خواهم كرد . مادامی كه اين راه را دنبال ‌كنم ، از هيچ چيز واهمه نخواهم داشت.