درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

درک من از اولین قدم

درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

در قدم اول فهمیدم من فردی هستم که از لحاظ روحی بیمارم و مدام احساساتم تغییر می کند. راستش را بخواهید اوایل درکی از بیماری اعتیاد نداشتم، فقط در جلسات شعار می دادم و نمی دانستم که به چه چیزی بیماری اعتیاد می گویند. ولی حالا سه سال پاکی دارم، یک دور قدم ها را کار کرده ام و در کم از بیماری اعتیاد عوض شده است. بعضی وقت ها بیماری ام را می بینم که چه طور مرا از طریق نواقص شخصیتی کنترل می کند و باعث حال خرابی و خسارت زدن من به خودم و دیگران می شود در قدم اول فهمیدم که من دارای دو شخصیت هستم. شخصیت اول، خوب و مثبت که همیشه دوست دارد کارهای خوب انجام دهد. ولی شخصیت دوم من که تحت تأثیر بیماری اعتیاد است خراب کاری می کند. بیماری اعتیاد ابزار بخصوصی دارد که خیلی راحت می تواند شخصیت خوبم را سرکوب کند.درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

اوایل از خود سؤال می کردم که آیا من واقعا بیمارم؟ کار کردن قدم اول به من ثابت کرد که بیمارم و بیماری من هم، لاعلاج، کشنده مرموز پیش رونده مخرب و منفی است و دارای شاخه های متفاوتی است که یکی از خصوصیات خیلی مهم آن انکار است انکار باعث می شود تا واقعیت ها را نبینم در زمان مصرف مواد مخدر من همیشه مشکلاتم را توجیه کرده و به دنبال بهانه ای برای نواقصم  بودم. در حال حاضر مواد مخدر مصرف نمی کنم ولی وابسته به فردی شده ام. با این که می دانم این وابستگی برای من سم است ولی باز هم خود را توجیه کرده و کلاه سر خودم می گذارم از خود سؤال می کنم دلیل این همه انکار، توجیه و بهانه ها چیست؟ چرا از خودم فرار می کنم؟ چرا می خواهم از بیرون حالم را خوب کنم یا چرا می خواهم رابطه ی ناسالم داشته باشم؟ خوب که می بینم متوجه  کمبودها یا واضح تر بگویم خلاءهای درونم می شوم. به جای این که به وسیله ی خدمت کردن، مشارکت دعا و مراقبه خلاء را پر کنم از طریق، وابستگی به دنبال تنوع طلبی هستم و البته انرژی منفی هم می گیرم در اینجا نباید خودم را سرزنش کنم چون بیمارم و انکار بخش مهم بیماری من است پس تا این بیماری مرا به مصرف مواد مخدر بر نگردانده باید متوجه  عجز خود باشم بلی من فردی هستم دارای بیماری اعتیاد بیماری که مرموز است و با کسی هم شوخی ندارد خوب که به عجز خود نگاه می کنم متوجه نیروهای محرکه ی درونی و بیرونی خود می شوم که به راحتی مرا در اختیار می گیرد و اجبار به انجام را در من به وجود می آورد و موجب می شود که من دست به یک سری کارهای نادرست مثل حرکات بد، رفتاربد و گفتار بد بزنم. عجیب این که در آن کارها هم خیلی زود افراط می کنم، مانند کسی که قراردادی بسته و قولی داده است بیماری با من شرط می کند که باید دست به کارهایی بزنم که عاقبت بدی دارد. درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

بله من در برابر بیماری اعتیاد که از درون بیرون مرا آشفته کرده است، عاجزم و مدام دچار تصورات باطل هستم و در ذهن خود افکار نادرست را پرورش داده و خود محور می شوم دوست دارم حرف، حرف من باشد و همه چیز حول محور من بچرخد و دیگران را کنترل کنم بلی باز هم با خلاءهای روحانی روبرو می شوم که به جز رشد روحانی، درمان دیگری ندارند این روزها زیاد اهل خانه را سرزنش می کنم، داشته هایی را که NA  به من داده است به رخ آنها می کشم و اذیت شان می کنم. چون من یک دوره قدم ها را کار کرده ام، نوع اشتباهات یا خسارت زدن من جور دیگری شده است. خساراتی که روحی است و با پول نمی توان جبرانش کرد فکر می کنم بهتر است نگاهی به بهانه ها و دست آویزهای خود بیندازم و تا این بهانه ها و دست آویزها مرا به زمان مصرف برنگردانده، باید تسلیم برنامه شوم به نظر من دو نوع تسیلم در NA وجود دارد یکی تسلیم در برابر بیماری اعتیاد و دیگری تسلیم در برابر اصول روحانی انجمن معتادان گمنام وقتی که با اصول روحانی صداقت، تمایل، روشن بینی، فروتنی و تسلیم روبرو می شوم باید در برابرشان متواضعانه عمل کنم وقتی که این کار را انجام می دهم. درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

پرده ی انکار کنار می رود و دست از خودخواهی خودمحوری و تقلا کردن بر می دارم و به این فکر فرو می روم که قدم یک از من چه می خواهد؟ اگر من عاجزم پس باید عاجزانه عمل کنم راهنمایم می گوید تو باید هر چه زودتر به خود بیایی و خود را پیدا کنی و تا کاری دست خودت نداده ای باید احساساتت را از طریق مشارکت کردن بیان کنی سر ساعت به جلسه بروی، خدمت کنی با من در تماس باشی و قدم کار کنی تا به تدریج حالت بهتر شود چون احساسات بد، نشانه ی فعالیت بیماری می باشد و هرگاه احساس بدی به ما دست می دهد باید در مورد آن با کسی صحبت کنیم برای همه ی شما آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم نامه ی من چاپ شود. درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

مجله پیام بهبودی: بهار 1387

درک من از اولین قدم,انکار قدم اول,درک بیماری اعتیاد,توجیه و بهانه,دستاویز معتاد

Visits: 1204

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!