تمايل به ايجاد ارتباط
تمايل به ايجاد ارتباط, گودال اعتیاد, قول های معتاد, بنای بهبودی,
تمايل به ايجاد ارتباط با نيروى برتر مى تواند بسيار قدرت مند باشد، اما ممكن است ما در ابتدا مردد باشيم. ما اول يك پاى خود را در آب فرو مى كنيم، به اين معنى كه يواش يواش شروع به ايجاد ارتباط مى نمائيم. ممكن است مدتى طولانى با دعا و مراقبه درگير باشيم قبل از اين كه چيزى احساس كنيم. يكى از اعضا مشاركت مى كرد كه: ” من هفت سال راه و روش هاى مختلفى را آزمايش كردم تا توانستم به روش دلخواه خود دست يابم. پيدا كردن راهى روحانى براى من مانند پيدا كردن كفشى بود كه اندازه ى پايم باشد.” يكى ديگر از اعضاء مى گفت كه او در برابر دعا كردن آن قدر مقاومت مى كرد كه راهنمايش به افراط متوسل شد و به او گفت: ” كتاب پايه را در يك طرف اتاق بگذار و خود در طرف ديگر اتاق بنشين و دستت را براى گرفتن كتاب دراز كن. اين يعنى دعاكردن.” فرقى نمى كند كه به چه شكل دعا كنيم، دعا به معنى دست دراز كردن براى [دریافت] كمك و ايجاد ارتباط است. عملى است از سر فروتنى و صداقت، که براى بعضى از ما شايد اولين عمل از روى صداقت و فروتنى باشد.
ما ممكن است داخل يك گودال قديمى و آشنا بيشتر احساس آسايش كنيم تا بر روى زمينى صاف و مسطح تا مدتى نگذرد، ما معمولاً متوجه نمى شويم كه گير افتاده ايم، و پس از آن هم رها شدن از شرايط، سخت است. اگر نمى خواهيم كه اسير باقى بمانيم، لازم است تا تمايل داشته باشيم قدرى ناراحتى و ناخوشايندى را تجربه كنيم. تجربه ى چيزهاى جديد، خود نوعى تسليم است. ممكن است خيلى سخت باشد تا به خود اجازه دهيم كه آزادى مان را تجربه كنيم. به قول یکی از اعضا: ” به عنوان معتاد، من مخلوق عادت هایم هستم. کافی است سه بار به یک رستوران بروم تا سفارش غذایم به «همان همیشگی» تبدیل شود.” آسايشى كه ما در عادات مان پيدا مى كنيم، دچار روزمرگى شدن را آسان مى كند. ترسِ از بيمارى، بعضى مواقع باعث مى شود كه زياد به جلو حركت نكنيم، مبادا به خطر بي افتيم. امتحانِ چشم اندازهاى جديد، باورهاى جديد و تجربه هاى جديد همگى قسمتى از زندگى روحانى هستند.
يقين و اطمينان مى تواند ما را از فروتنى كه سخت به آن نيازمنديم، دور نگه دارد. روشن بينى سنگِ زير بناى بهبودى است، كه شامل روشن بينى درباره ى برنامه اى كه خود كار مى كنيم نيز مى شود. از زمانى كه تعليم پذير بودن را متوقف كنيم، به دردسر خواهيم افتاد. اغلب ما براى خود جاده بند و سد راه درست مى كنيم در حالى كه علائم راهنمائى خيلى مناسب تر است. وقتى كه به جاى راه و جاده ديوار بسازيم، نه تنها فرصت هاى جديد را از خود دور مى كنيم، بلكه خود را در حصار فكر و بينش كهنه و قديمى مان گرفتار مى سازيم، ما به آسانى در دام خود ساخته ى خويش گرفتار مى شويم.
تمايل به ايجاد ارتباط, گودال اعتیاد, قول های معتاد, بنای بهبودی,
کتاب پاک زیستن، قسمت دوم روحانيت در عمل : صفحه هاى ٨4-٨2
تمايل به ايجاد ارتباط, گودال اعتیاد, قول های معتاد, بنای بهبودی,
Visits: 37
