در رأس قراردادن بهبودیِ شخصی
در رأس قراردادن بهبودیِ شخصی, کارکرد قدم های NA, درد معتاد, صمیمیت در NA, پذیرش معتادان گمنام,
چگونه می توانیم بفهمیم که آیا به درد یکدیگر می خوریم یا نه ؟
به عنوان راهنما، ما باید وقت بگذاریم تا خود را محک بزنیم و از خودمان بپرسیم که آیا می توانیم یک راهنمای با پذیرش، هم دل و با درکِ متقابل باشیم؟ اگر از رهجو های مان و رابطه مان با آنها توقعِ خاصی داریم، باید این توقع تا حد امکان روشن و مشخص باشد. اینکه چه معیارهایی داریم و اینکه چه کارهایی را می توانیم، و چه کارهایی را نمی توانیم انجام دهیم؛ در این صورت شانس خوبی در جهت موفقیت رابطه به وجود می آوریم.
قبل از گرفتن یک رهجوی جدید ما باید در نظر بگیریم که چند تا رهجو داریم؟ آیا خودمان راهنما داریم؟ آیا می‌توانیم در دسترس باشیم و آیا وضعیتِ فعلیِ زندگیِ ما اجازه می‌دهد که وقت کافی برای رهجو های مان بگذاریم؟
“من سعی می کنم بیشتر از آنچه برنامه‌ی کارم اجازه می دهد رهجو نگیرم. من باید وقتی را که خودم جهت کار کردن برنامه با راهنمایم، رابطه با بچه ها و نوه هایم و همین طور کارم نیاز دارم، در نظر بگیرم. سه تا رهجو، بیشترین تعدادی است که من می توانم قبول کنم. اگر چه این نمی تواند فرمول مشخصی برای تعداد رهجویی باشد که می توانم به خوبی حمایت کنم. زیرا هر رهجویی متفاوت است، همچنین نیازهای او.
اگر ما هرگز رهجویی نگرفته ایم، بی شک باید از خود سوال کنیم که آیا برای این کار آماده ایم یا نه. ما باید در نظر بگیریم که آیا خودمان همه‌ی قدم‌ها را کار کرده‌ایم و برای راهنماییِ دیگران در کارکردِ قدم ها آمادگی داریم یا نه. بسیاری از ما از نیروی برترمان کمک می گیریم و همچنین از راهنمای مان در مورد آمادگی خود جهت گرفتن رهجو سوال می‌کنیم.
ما ممکن است در مورد راهنمای بعضی اشخاص شدن تردید داشته باشیم. زمان هایی است که ما احساس می‌کنیم که برای کمک مناسب نیستیم. شاید شخصی که از ما درخواست کرده پاکیِ بیشتری از ما داشته باشد و شاید از نظر موقعیتِ زندگی کاملاً با ما متفاوت باشد. به هر علتی، ما باید در مورد احساساتمان صادق باشیم و به یاد داشته باشیم که حتماً دلیلی داشته که از ما درخواست شده است. شاید تنها چیزی که نیاز داریم، ایمان است.
گاهی اوقات یک نفر که ما، از قبل با او ارتباط داریم مثل اعضای خانواده، همکار، هم سلولی یا دوستمان ممکن است از ما بخواهد که راهنمایش شویم. این روابط می تواند چالش های مختلفی را در نقش‌های مختلف مان برای ما ایجاد کند. در چنین شرایطی باید دقیقاً راجع به چگونگی موثر بودن‌مان در راهنما شدن برای کسی که آن را درخواست می‌کند فکر کنیم. باید با راهنمای خود درباره‌ی این موقعیت صحبت کنیم.
“من دوستیِ صمیمانه‌ای با چند تن از کسانی که در طول ۱۳ سال گذشته رهجویم بوده‌اند، پیدا کردم. متاسفانه اگر مراقب نباشم این دوستی ها گاه می تواند در برخورد من به عنوان یک راهنما تأثیرگذار باشد. صمیمیتِ ناشی از دوستی قادر است دید مرا منحرف کند. گاهی اوقات از دست گذاشتن بر نقاطِ ضعفِ آنها می ترسم چون نمی خواهم دوستی‌ام مورد تهدید واقع شود. بنابراین مجبورم در اینگونه مواقع سخت دعا کنم.”
کتاب راهنما و رهجو
در رأس قراردادن بهبودیِ شخصی, کارکرد قدم های NA, درد معتاد, صمیمیت در NA, پذیرش معتادان گمنام,
وبسایت رسمی انجمن معتادان گمنام ایران: https://na-iran.org
نرم افزار آدرس جلسات: https://meeting.na-iran.org
تالار گفتگوی معتادان گمنام: https://forum.na-iran.org
آموزش ثبت نام در تالار گفتگو: https://na-iran.org/?p=354704
دفترچه تلفن خطوط نواحی: https://phone.na-iran.org
اپلیکیشن آدرس جلسات: https://na-iran.org/?p=354277
در رأس قراردادن بهبودیِ شخصی, کارکرد قدم های NA, درد معتاد, صمیمیت در NA, پذیرش معتادان گمنام,
در رأس قراردادن بهبودیِ شخصی, کارکرد قدم های NA, درد معتاد, صمیمیت در NA, پذیرش معتادان گمنام,
Visits: 131
