در دوران بیماری
در دوران بیماری,رهایی ما از اعتیاد,پایه قوی بهبودی,صداقت در مورد اعتیاد,دوران پرتنش اعتیاد
رهایی ما از زندگی در شرایط واقعی آن را تضمین نمی کند. در انجمن معتادان گمنام ، ما می توانیم پذیرش واقعیت زندگی را که گاهی با خود ، بیماری یا مصدومیت نیز به همراه دارد ، یاد بگیریم، در NA ، آموخته ایم که استفاده از اصول روحانی ، به ما کمک می کند تا از دوران سخت ، گذر کنیم. وقتی به عجزمان اقرار کنیم ، می توانیم بیماری مان و هر گونه درمان دارویی لازم را نیز بپذیریم، ممکن است اقرار به عجزمان در برابر احساساتی که در زمان بیماری داریم نیز ، کمک کننده باشد.
بیماری یا مصدومیت ، تنش زا هستند و تنش ، می تواند ما را در خطر لغزش قرار دهد، حتی می توان گفت که اغلب ، وقتی با بیماری ای مواجه می شویم ، نیاز بیشتری به برنامه NA داریم.
ما می توانیم با بهترین تلاش روز به روز خود در بنا کردن پایه ای قوی در بهبودی ، خودمان را برای چنین دوران پرتنشی ، آماده کنیم. قدم هایی که ما ، امروز، برمی داریم ، در زمانی که به آن ها احتیاج داریم ، کمک مان خواهند کرد.
روبرو شدن با بیماری ، یک فرایند است. فرایندی که ما در آن ، اغلب ، انکار ، چانه زدن ، خشم ، اندوه ، تسلیم و پذیرش را تجربه می کنیم. به هر حال ، شاید درک این نکته که این مراحل ، به طور طبیعی ، بخشی از این فرایند هستند ، ما را تسکین دهد. پذیرش یک چیز ، الزاما به این معنی نیست که ما آن چیز را دوست داریم. ما می توانیم چیزی را دوست نداشته باشیم و با این حال ، آن را بپذیریم.
در دوران بیماری,رهایی ما از اعتیاد,پایه قوی بهبودی,صداقت در مورد اعتیاد,دوران پرتنش اعتیاد
من با وجود دردهای عذاب آوری که داشتم ، توانستم پاک شوم، از خدا می پرسیدم: چرا من؟ متوجه شدم که در کمبود ایمان ، پذیرش و امید به سر می برم، من فقط در سال اول، رنج کشیدم و به لطف خدا ، پاک ماندم.
در مقطعی از سال دوم بهبودی ام ، من شروع به بکارگیری اصل تسلیم در بیماری ام کرده و رابطه نزدیک تری با نیروی برترم ایجاد کردم، روزهای زیادی هستند که که آرزو می کنم ای کاش ، همه چیز فرق داشت، هنوز ، بعضی از روزها این سؤال را می کنم که چرا من؟ حالا می دانم که من می توانم یک بیماری مزمن را تجربه کنم و به اعتیاد فعال باز نگردم..
بعضی اوقات ، دچار حالت ” اگر فقط می شد… و افسوس می شوم و سایر معتادان ، به من می گویند که آن ها هم، این حالت را پیدا می کنند، حتی در این شرایط نیز، هر روز ، خداوند را به خاطر موهبت NA ، زندگی ام و که در نتیجه این برنامه بهبودی ، یافته ام ، شکر می کنم.
لازم است که ما درباره بیماری مان با سایر معتادان در حال بهبودی انی مشارکت کنیم، در صورت امکان ، ما در تعداد بیشتری از جلسات، شرکت میکنیم ، اگر قادر نیستیم در جلسات شرکت کنیم ، می توانیم تقاضا کنیم تا جلسات را بیاورند. حمایت دیگران ، در زمان بیماری یا مصدومیت ما، بسیار مهم است.
تجربه ما در بهبودی ، نشان می دهد که ما حق انتخاب داریم . ما می توانیم به هم تجربه ای، یا به شکل یک بحران و یا به صورت فرصتی برای رشد روحانی ، نگاه کن در حالت دوم ، بیماری و مصدومیت ، فرقی با سایر تجربه های زندگی ندارند. اگرچه ممکن است ادامه تمرین روزانه بهبودی ، در زمانی که در حال رنج کشیدن هستیم مشکل تر باشد ولی راه کارهای دوران بیماری نیز همان راه کارهای زمان سلامت هستند. ما می توانیم از طریق تمرین مداوم یک برنامه روحانی ، بهبودی مان را در دوران بیماری مان ، حفظ کنیم.
مطلع کردن پزشک مان
در دوران بیماری,رهایی ما از اعتیاد,پایه قوی بهبودی,صداقت در مورد اعتیاد,دوران پرتنش اعتیاد
اگر ما در مورد اعتیادمان ، صداقت نداشته باشیم ، تعیین نوع درمان ، برای هر پزشکی، کار دشواری خواهد بود. بسیار مهم است که ما ، پزشک مان را در مورد این که یک معتاد در حال بهبودی هستیم ، مطلع سازیم. شاید لازم باشد به طور مختصر ، در مورد اعتیاد، بدان گونه که آن را می شناسیم ، با پزشک مان ، صحبت کنیم. از همه مهم تر این که ما برای او روشن می کنیم که نمی توانیم از دارو استفاده کنیم مگر آن که ضروری باشد. صداقت ما به پزشک مان کمک خواهد کرد تا به طور دقیق ، نیازهای ما را تشخیص دهد. . . . . . . . . .
” قرار بود یکی از خانم هایی که رهجوی من است ، تحت یک عمل سخت جراحی قرار بگیرد. او احساس خجالت می کرد و از این که پرسنل پزشکی،، با شنیدن این که او یک معتاد است ، جور دیگری با او رفتار کنند، می ترسید. او حاظر بود که بهبودی اش به خطر بیفتد اما آبرویش نرود ، خدا را شکر که او ، احساسانش را با من مشارکت کرد. من به او کمک کردم تا متوجه شود که باید از ترس بگذرد و پرسنل پزشکی را از اعتیاد آگاه کند. او تصمیم گرفت که با پزشک اش ، صادق باشد. در نتیجه، بهبودی او ، به جای آن که به خطر بیفتد ، تقویت شد. “
همانطور که پزشکان ما، مسئول مراقبت های پزشکی ما هستند و ما نیز مسئول بهبودی خود، هستیم. ما این حق را داریم که مثل یک شریک پایاپای ، با مطلع کردن پزشک مان از نیازهای مان و سؤال کردن در مورد حق انتخاب های مان ، سهمی در درمان خود داشته باشیم .
مصرف دارو در بهبودی . .
انجمن معتادان گمنام ، به عنوان یک کل ، هیچ عقیده ای در مورد موضوعات خارجی از جمله مسائل مربوط به سلامتی ، ندارد . توجه ما برروی بهبودی از بیماری اعتیاد ، معطوف است. اگرچه ، وقتی دچار یک بیماری یا مصدومیت می شویم بهبودی ، سخت می شود ولی این مسئله ، نباید ما را از بهبودی ، دور سازد.
مسئولیت نهایی برای تصمیم گیری های پزشکی ، به عهده خود فرد می باشد. اگر ما انتخاب کنیم که مصرف دارو را بپذیریم ، در آن صورت همیشه حمایت های زیادی در انجمن جهت کمک به ما موجود است .
به طور مثال ، ما می توانیم دوازده قدم را تمرین کنیم ، با راهنمای مان ، تماس مرتب داشته باشیم ، در مورد احساسات و انگیزه های مان ، بنویسیم و در جلسات ، مشارکت کنیم، با حمایت سایرین در انجمن معتادان گمنام ، ما قدرتی را که لازم داریم تا برای بهبودی شخصی خود تصمیمات سالم بگیریم ، کسب می کنیم. .. . . .
استفاده از دارو در بهبودی ، اغلب ، موضوع بحث برانگیزی است. بهتر است پیشنهاد کتاب پایه مبنی بر مشاوره با متخصصین در زمینه مشکلات پزشکی مان را به یاد داشته باشیم. وقتی به خاطر داشته باشیم که تنها لازمه عضویت ، تمایل به قطع مصرف است ، ما هم به عنوان اعضاء ، می توانیم قضاوت مان نسبت به سایرین را کنار بگذاریم. پاکی ، برای هر کدام از ما ، موضوعی است که باید به صورت شخصی با راهنما و نیروی برترمان ، درباره آن تصمیم بگیریم، قضاوت ما ، ممکن است باعث صدمه بزرگی به یک معتاد دیگر شود.
در دوران بیماری,رهایی ما از اعتیاد,پایه قوی بهبودی,صداقت در مورد اعتیاد,دوران پرتنش اعتیاد
برای مطالعه کامل به کتاب در دوران بیماری مراجعه شود……..
Visits: 1349
