انجمن

انجمن

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات

وقتی NA شروع به فعالیت نمود ، این فكر ساده که معتادان می توانند به جای بیرون رانده شدن مدت دار از جامعه در آن بهبود پیدا کنند، يك ايده افراطی به نظر می رسید. امروز برای اکثر ما ایده بزرگ بهبودی, عشق و صمیمیتی است که نسبت به اعضای دیگر تجربه می کنیم.

ما در انجمن گرد هم می آییم و در حین با هم بودن در می یابیم که عشق و اعتماد عمیق ما نسبت به یکدیگر, جر و بحث های کوچک و مشکلات ما را تحت الشعاع خود قرار میدهد. پایبندی مانسبت به یکدیگر مانند ریشه ایست که رشد مان را تغذیه می کند.

از زمان اولین تسلیم ما در NA, رابطه خاصی میان معتاد در عذاب و انجمن ایجاد می شود. ما از همان ابتدا میدانیم که NA ریسمان نجات ماست اما ممکن است زمانی که به وسیله چیز دیگری به ساحل آورده می شویم و در یک مرکز سم زدایی پاک می شویم، این واقعیت را که انجمن ریسمان نجات مان است, به وضوع نبینیم.

زمانی که باید به کسی آموزش دهیم که NA يك برنامه سم زدایی و یا بازپروری نیست ، ممکن است احساس درماندگی به ما دست دهد. ما در NA پاك میشویم و پاك می مانیم. بخشی از آنچه که اتحاد را برای بهبودی مان, چنین حیاتی میکند این است که ما می توانیم شباهت های مان را به آسانی فراموش کنیم. حتی اگر مدتی است که در برنامه هستیم. هنوز هم شاید تفاوت هایمان را عاملی برای ایجاد تفرقه در بين مان ببینیم. در صورتیکه همین تفاوتها ما را آزاد می کنند که از درون رشد کنیم، شاید پیشنهاد کمک کردن به تازه واردی که خوب نمی شناسیم برایمان راحت باشد اما وقتی سالهاست در برنامه با يكديگر آشنا هستیم و هنوزبهیکدیگر اهمیت چندانی نمی دهیم ، شاید به تلاش بیشتری نیاز است تا از تفاوت هایمان عبور نماییم.

میتوانیم ببينيم کسی که وجودش برایمان چندان خوشایند نیست ، پیام را طوری به شخص دیگری میرساند که ما هرگز قادر به انجامش نيستيم. علاقمند بودن به دیگران علیرغم احساس شخصیشان نسبت به آنها میتواند برايمان پاداش های شگفت انگیزی به همراه داشته باشد.

وقتی با کسی که او را به سختی می شناسیم یا از او خوشمان نمیاید همدردی ميكنيم ، خلق و خوی مشترك انسانی مان را احساس می کنیم و به جدیدی از روحانیت را در وجودمان تشخيص ميدهيم. ما معتادان گمنام را يك انجمن می نامیم ، زیرا همه ما در آن يكسان هستيم.

ما به واسطه ضرورت گردهم آمده ایم اما وقتی به جلسات باز می گردیم ، پیوند مشترکی نیز ما بین خود پیدا می کنیم. ما نه تنها در مورد عضویت در NA بلکه در مورد معنای این عضویت و چگونگی به کار گرفتن تجارب متفاوت نیز حق انتخاب داریم.

به همان نسبت که رابطه مان با دیگران گسترش میاند، از تنهایی مطلق به سوی پيوندي عميق حرکت می کنیم. بعضی می گویند NA برایشان نشان از آن دارد که دیگر هرگز تنها نخواهند بود. انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات

همبستگی ما را تغییر میدهد. این واقعیت که ما به واسطه يك بيماری کشنده به هم وصل شده ایم، به این معناست که این همبستگی برایمان ارزش بیشتری دارد. شکر گزاری ما نسبت به عضوی که پاك مانده نا ملموس نیست.

ممکن است از این که سال ها دوستی را در کنار خود در برنامه داشته ایم ، سپاسگزار باشیم ، اما این حقیقت که تعدادی از آنها را در طول راه از دست داده ایم نیز نوع دیگری از قدرشناسی ماست، دوستی ما بزرگداشتی از زنده بود مان نیز هست.

وصل بودن به يكديگر از طریق بیماری مشتركمان و هدف اولیه مان پيوند مشترکی بوجود می آورد که کاملا بی نظیر است.

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات
به محض ورود به اولین جلسه در NA اولين تبادلات مان در رابطه با روابط خواهد بود. خوشامدی را که به عنوان تازه وارد دریافت می کنیم با ما باقی خواهد ماند. بسیاری از ما در مورد اینکه وقتی به جلسه آمدم، پس از سالها با ما مانند یک انسان رفتار شد، مشارکت می کنیم.

پس از مدت های طولانی در اولین جلسه با من مثل يك شخص رفتار شد و نه مانند يك مشكل با معضل اجتماعی”. این واقعیت که اعضای انجمن بدون هیچگونه چشم داشتی به ما خوشامد کنند، در کنارمان نشستند و حتی ما را در آغوش گرفتند ، بیش از پیامی که در صحبت هایشان بود ما را شگفت زده کرد. “پذيرفته شدن با زبان بی زبانی، بلور و ایمان که ما آن را همدلی می نامیم” دقيقا چیزی است که بدان نیاز داریم و این اتفاقی است که در مبادله بين اشخاصی که تقریبا با هم غریبه هستند ، در جلساتمان می افتد.

این چیزی کمتر از يك معجزه نیست. با گذشت زمان می آموزیم كه يك تور ایمنی در اختیار داریم و می توانیم به آن اعتماد کنیم. همچنین می توانیم به کسانی متکی شویم که برای ما اهمیت قائل می شوند و طی این مسیر ما را به پیش میبرند.

روابط یکی از نقاطی ست که تفاوت هایمان در آن به صراحت نشان داده می شود. بعضی از ما انفرادی تر عمل میکنیم. در حالیکه برخی دیگر با اشخاص دیگر احاطه می شوند. برخی از ما يک حلقه پر جنب و جوش اجتماعی در انجمن گرد خود بوجود می آوریم و برخی دیگر فقط با چند دوست که با آنها احساس راحتی می کنیم در ارتباطیم.

بعضی از ما در بهبودی از هر نظر آرامتر می شویم. در حالی که عده دیگری از ما با هستیم ولی هنوز تا صبح به میهمانی رفتن مشغولیم. برخی از ما بعد از پاك شدن از گذاشتن بر رابطه احساسی پرهیز نموده و برخی دیگر از ما در این مورد کمی افراطی عمل می کنیم.

احتمالا آن قدر که مایلیم درباره این قسمت از بهبودی به دیگران توصیه کنیم مایل به دریافت توصیه از طرف دیگران نیستیم. وجه مشترک ما در سراسر انجمن ارتباطی به قوانین و توصيات ندارد بلکه به ماهيت بيماريمان و ابزاری که برای بهبودی از آن استفاده می کنیم مربوط میگردد. آنچه ما با یکدیگر مشترک داریم بیماری اعتیاد و همچنین آن اصول بهبودی است که می تواند در تمام امور زندگی راهنمای مان کند .

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات
چیزهایی هستند که شامل حال همه ما می شوند. ما میتلا به يك بيماری هستیم که ریشه اصلی آن خود مشغولی است. مهمترین ابزاری که از آن برای مقابله با بیماری مان استفاده می کنیم همدلی با دیگران است: “احساسی که دیگران ما را به طور عمیقی درك می كنند و اهمیتی که ما به برای دیگران احساس می کنیم به ما اجازه میدهد از خودمان بیرون بياييم و به نیرویی برتر از خود وصل شویم.

همدلی بعنی اینکه ما يكديگر را درک می کنیم. تاریکی های پنهان درونمان، عشق و درد و رنج يكديگر را می بینیم و میدانیم. این با صداقت بی رحمانه تفاوت دارد. اینکه ما حقیقتی را در مورد کسی بدانیم و از آن مانند اسلحه استفاده کنیم تا او را برنجانیم، مفهوم جمله سوء استفاده احساسی نسبت به دیگران نیست، ممکن است بگوییم ،اما از آن به عنوان وسیله ای برای قدرت نمایی خود و تحقیر دیگری استفاده نمی کنیم.

با استفاده از بصیرت خود و الگو بودن, به یکدیگر نشان می دهیم که انسان های بهتر شده ایم و اکنون می توانیم بر چنین گرایش هایی غلبه کنیم. بيشترين گلایه های ما در انجمن همان چالش هایی هستند که بیشترین درس ها را از آنها یاد می گیریم.

ممکن است دوست داشته باشیم تصور کنیم که تنها با مطالعه اصول روحانی یاد میگیریم چگونه آنها را تمرین کنیم. اما در واقع زمانی مفهوم آنها را درک می کنیم و یاد می گیریم چگونه آنها را به کار گیریم که با یکدیگر در بيفتيم.

چنین کشمکش هایی می توانند در برخی موارد خشن نیز باشند. بعضی اوقات تنها شدت نیافتن يك اختلاف عقيده مي تواند يك موفقیت محسوب گردد. ممكن است در توانمان نباشد که در مورد بخصوصی به صلح و آشتی کامل برميم اما می توانیم طوری عمل کنيم که بر تازه وارد و با فضای بهبودی که برای همه اهميت دارد تاثیر منفی گذاشته شود.

بارها دیده ایم اعضایی که به وضوح از يكديگر خوششان نمی آید، اختلاف هایشان را کنار میگذارند تا به یک تازه وارد كمك كنند با آنها را در کنار تخت يك دوست بیمار و یا در لحظات ناامیدی شخص دیگری دیده ایم.

وقتی تجارب مرگ و زندگی را که با آن دست به گریبان بوده ایم در زندگی دیگران نیز مشاهده میکنیم توانایی آن را پیدا می کنیم تا مشکلات دیگر زندگی را از زاویه متفاوتی بنگريم ، مشاجرات و ماجراها و قهرهایی  که در جلسات اتفاق می افتد کمک می کند تا به انسان هایی آرامتر تبدیل شویم.

می آموزیم علیرغم احساسات و تاریخچه زندگی مان با هم کنار بیاییم.

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات
جوش و خروش انجمن است که ما را از معتادان منزوی، رانده شده و مملو از ترس به اشخاصی مهربان و سخاوتمند در NA تبدیل می کند. زمانی که در میان شدیدترین اختلافات خود هستيم ، ممكن است یادآوری اینکه هنوز در جلسات از ما استقبال میشود، هنوز اشخاصی هستند که به ما اهمیت می دهد و هنوز در میان این انجمن بوده و در فرایند بهبودی قرار داریم برایمان دشوار باشد.

می آموزیم زمانی که به نیاز با نگرانی واقعی داریم تقریبا هر عضوی از انجمن دستش را برای کمک بطرف ما دراز می کند حتی اگر پيشينه خوبی با یکدیگر نداشته باشیم. به تدریج احساس امنيت مان را باور میکنیم.

با گذشت زمان همچنان که برای اعضای دیگر اهمیت قائل می شویم و متوجه می شویم که آنها واقعا از ما حمایت می کنند احساس امنیت مان کمی افزایش پیدا می کند. آمادگی مان برای ریسك يذیری کمی بیشتر شده، از چیزی که برایمان کار نمی کند دست کشیده و چیزهای متفاوتی را امتحان میکنیم. هربار که خود را آسيب پذير نموده و در میاییم کسی آماده است کمک مان کند. به سطح جدیدی از امنیت و اعتماد دست میابیم.

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات
معمولا به تازه واردها می گوییم آنقدر دوستتان خواهیم داشت تا یاد بگیرند چگونه خود را دوست بدارند. ما صرف نظر از چگونگی ابراز آن, عشق را به يكديگر و يكديگر را به زندگی باز می گردانیم که این خود یک واقعیت است. بعضی از ما گرم و مهربانیم و برخی دیگر از ما رک گو  و بد اخلاقیم و به دیگران توجه نمی کنیم.

اما آنچه همه ما در طی برگزاری جلسات انجام می دهیم مشابه است. ما توجه خود را به خارج از خودمان متمرکز کرده و سعی در برقراری نوع جدیدی از ارتباط می نماییم. کتاب پایه ما می گوید عشق “عبور انرژی زندگی از يك شخص به شخص دیگری است.

این انتقال انرژی برای کاری که ما انجام می دهیم حیاتی است. ما به دیگران وصل می شویم و از طریق آنها به نیرویی برتر از خودمان مرتبط میگردیم. ارتباط با به دنیای اطرافمان یک بيداری روحانی محسوب می گردد. یکی از اولین پیوندهای ما در بهبودی.

اغلب رابطه ما با گروه خانگی مان است (چه آنرا خانگی بناميم و چه نه) – گروهی که به آن وصل شده و به طور منظم در جلسات آن شرکت می کنیم. صميميت اعضای گروه را نسبت به يكديگر مشاهده می کنيم و طالب هر آنچه که آنها دارند می شویم.

با تازه واردان گروه که هنوز در حل كنار آمدن با شرایط جدید خود هستند، آشنا می شویم. برایمان مهم است که آیا هفته بعد به جلسات باز می گردند یا خیر. برای دیگر اعضا احساس امیدواری نموده و خودمان نیز امید پیدا می کنیم. وقتی دیگران پاكی شان را جشن می گیرند عميقا به وجد میآییم و نسبت به دیگران احساس علاقمندی می کنیم. تمرین از خود گذشتگی باعث فرونشاندن خود مشغولی ما می گردد. اهمیت دادن به دیگران و در این مطلب که دیگران نیز به ما علاقه دارند يك بيداری دیگر برای ما به شمار می آید .

بیداری روحانی خود را در اعمال مان نشان میدهد. به يك گروه وصل میشویم, راهنما میگیریم و عهده دار یک پست خدماتی میشویم. متعهد می شویم در صحنه حضور پیدا کنیم و به طور مستمر اقدام بعمل داشته باشیم. انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات

راه های جدیدی برای نشان دادن قدردانی مان می آموزیم و در عین حال یاد میگیریم چگونه نسبت به مسئولیت های خود پاسخگو باشیم. وقتی تعهدی را قبول میکنیم یاد میگیریم مسئولیت پذیر بوده, به کار بچسبیم و در مراحل دشوار کار آن را رها نکنیم, مضاعف بر این یاد می گیریم حداکثر تلاش مان را به خرج داده و در صورت نیاز تقاضای كمك كنيم.

گاه در اثر پذیرفتن تعهدات متعدد, محدودیت های خود را شناسایی نموده و تلاش می کنیم راه مسئولانه ای برای رها کردن آنها پیدا کنیم. سپس متوجه می شویم که می توانیم اشتباه کنیم. یاد میگیریم که بداقبالی و حتی اختلاف عقیده ، آخر داستان نیست.

ممکن است در ابتدا خدمتی را برای خویش کامگی انجام دهیم ، اما از طریق سختی ها یاد میگیریم از خودگذشتگی نشان دهیم که این خود هدف نهایی ما است. جزئی از چیزی بزرگتر از خودمان می شویم. بیشتر زندگی مان به تخریب و از بین بردن خلاصه می شد. چه لذتی بالاتر از اینکه بخشی از جریانی باشیم که نه تنها زندگی ها را نجات میدهد بلکه به این دسته از افراد ارزش زندگی کردن میدهد.

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات
اشتیاق به خدمت از جس علاقه و اهمیت برای دیگران سرچشمه می گیرد. مهم است به خاطر داشته باشیم خدمت فقط به مسئولیتی که در ساختار خدماتی انجام میدهیم یا حتی به درون NA محدود نمیگردد. انجام هر عملی و به هر شکلی که که نشانگر علاقه قلبی و توجه ما نسبت به دیگران باشد خدمت محسوب می گردد.

ممکن است خدمت چیدن صندلی ها در جلسات یا تمیز کردن مکان برگزاری جلسه باشد. آن میتواند به معنای صحبت کردن با معتادی باشد که در حال رنج کشیدن بوده و یا دارد شرایط دشواری را تجربه می کند. خدمت همچنین می تواند رساندن شخصی به جلسه و یا انجام کاری باشد که در دیگران حس شامل بودن ایجاد نماید.

زمانی که دستمان را برای کم کردن بسوی دیگری دراز می کنیم از شر خود مشغولیمان خلاص می شویم. خدمت دریچه ای به سوی دگرگونی و عشق بر روی ما باز می کند. هرچه بیشتر از خودگذشتگی نشان دهیم این کار برایمان آسان تر می شود و مزیت های آن بر ما آشكارتر میگردد.

انجمن,ایده بزرگ بهبودی,تسلیم ما در NA,NA ریسمان نجات

منبع : کتاب پاک زیستن

 

Visits: 312