اعتیادم را فریاد کردم

اعتیادم را فریاد کردم,متوجه اعتیاد,عوارض اعتیاد فعال,بغض اعتیاد

بیش از 12 سال در انزوای مطلق و ترس داشتن از اینکه که کسی متوجه اعتیاد من نشود ، سپری شد ، سالهای طولانی از اینکه معتاد بودم و اجبار به مصرف داشتم ، همیشه خودم را از دیگران پنهان می کردم .

در هیچ مراسمی جرات حضور پیدا کردن نداشتم ، عوارض اعتیاد فعال در چهره ام نمایان بود ، و همیشه وحشت داشتم که خودم را در معرض دید دیگران قرار بدهم .

بغض اعتیاد ، گلویم رو فشار می داد و نمی توانستم حرف دلم را برای کسی بازگو کنم ، مرارت های زیادی کشیدم ، بزرگترین آنها تنهایی های من بود ، حتی اعتماد به نفس صحبت کردن با همکارانم در محل کار را هم نداشتم و فقط در صورت نیاز ، با آنها صحبت می کردم .

از زندگی یکنواختی که اعتیاد برای من ساخته بود ، بیزار شده بودم ، روزها و سالهای عمرم تکراری شده بود ، کار کردن ، تهیه مواد و مصرف کردن ، احساس حقارت از درون مثل خوره وجود مرا آزار می داد .

وقتی با معتادان گمنام آشنا شدم ، حس عجیبی داشتم ، وقتی به جلسات رفتم و دیدم اعضایی که به راحتی ، اعتیادشان را مشارکت می کردند و نمی ترسیدند ،به مرور زمان احساسات من نیز تغییر یافت .

کم کم از پیله تنهایی اعتیاد که دور خودم کشیده بودم ، خارج شدم و از انزوا به جمع دوستان بهبودی پیوستم ، با هر بار هم صحبتی با اعضای گروه ، خارج از جلسه ، اشک شوق از چشمانم جاری می شد . اعتیادم را فریاد کردم,متوجه اعتیاد,عوارض اعتیاد فعال,بغض اعتیاد

احساس کردم پناهگاهی امن برای اینکه بتوانم اعتیادم را فریاد کنم پیدا کرده ام ، اولین باری که بعنوان گرداننده در یک جلسه بهبودی شرکت کردم ، میان مشارکتم ، اعتیادم را فریاد کردم و از بغضی که سالیان دراز گلویم را فشار می داد رهایی یافتم ، وقتی مشارکت می کردم ، بی اختیار اشکانم سرازیر می شد و از گونه هایم به پائین می ریخت ، آنشب سکوت عجیبی در جلسه حاکم شده بود ، چند نفر از اعضای جلسه همراه من اشک ریختن و در انتهای مشارکت هایم ، آنچنان مرا تشویق کردند که هنوز صدایش در ذهنم باقیست .

اعتیادم را فریاد کردم! اعتیادم را فریاد کردم,متوجه اعتیاد,عوارض اعتیاد فعال,بغض اعتیاد

از شما می پرسم در زمان اعتیاد فعال ، آیا جرات اینکه بگویید معتاد هستید را داشته اید ؟ به احتمال زیاد جواب شما خیر است ، اما در بدو ورود به NA ، خود را بعنوان یک معتاد معرفی می کنیم و از ترسی که سالیان طولانی داشته ایم ، رها می شویم ، دیوار انکارمان فرو می ریزد و احساس آرامش عجیبی در این اقرار نصیب ما می شود .

وقتی خود واقعی مان را به  مشارکت می گزاریم ، و نقاط ضعف خود را بازگو می کنیم ، در واقع احساس نوعی رهایی از نواقص مان در ما شکل می گیرد ، و باعث می شود ، برای کمرنگ کردن آن تلاش کنیم .

به خاطر این رهایی و فریاد اعتیاد  ؛ سپاسگزار نیروی برتر مهربانم هستم .

نویسنده : (Lucas)

اعتیادم را فریاد کردم,متوجه اعتیاد,عوارض اعتیاد فعال,بغض اعتیاد

منبع : مجله الکترونیک NA TODAY

 

 

Visits: 35

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!